•  

• Home
• Over de UPF / Visie
• Komende Activiteiten
• Ambassadeurs voor Vrede
• Vredesinitiatieven
• Projecten
• Conferenties
• Publicaties
• Links
• Gastenboek
• Neem contact met ons op

---

---

Nieuws vervolg:

Toespraak van president Preston Moon tijdens Londen’s Festival

dr. Hyun Jin Preston Moon (38) is de internationale president van de UPF. Hij spreekt tijdens het Global Peace Festival, 22 november 2008 in Londen.

Geachte gasten uit de hele wereld, dames en heren. Ik wil u van harte welkom heten bij deze Europese stop van het Global Peace Festival die we hier in Londen, Engeland, samen vieren. Het is voor mij een groot voorrecht om hier vanavond aanwezig te kunnen zijn tijdens deze inspirerende bijeenkomst. We zijn opgelucht omdat aan de horizon nieuwe hoop op vrede gloort.

Vervolg:

Tijdens de afgelopen weken waren de ogen van de wereld gericht op de uitkomst van de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten en de gevolgen daarvan. Met groot verlangen heeft de wereld uitgezien naar het begin van een nieuw tijdperk met nieuwe politieke keuzes, waarvan iedereen hoopt dat ze vrede en welvaart voor de hele mensheid dichterbij brengen.

“Change, yes we can!” is niet alleen de slogan van een succesvolle verkiezingscampagne. Deze woorden zijn ook de kern van een boodschap van hoop op een moment waarop we te maken hebben met een diepe nationale en wereldwijde crisis.

Natuurlijk is verandering omwille van verandering niet genoeg. Doel en richting van die verandering, dat is waar het om gaat. Het Global Peace Festival geeft een nieuwe richting aan en voorziet in mogelijkheden voor een ontluikende internationale vredesbeweging op ‘grassroots’ niveau.

De noodzaak voor een nieuwe visie

Om een betekenisvolle visie voor vrede te kunnen formuleren en de mislukkingen uit het verleden achter ons te kunnen laten, moeten we moed tonen en bereid zijn nieuwe wegen te bewandelen. We hoeven slechts naar de voorbije eeuw te kijken om in te zien dat het tot niets leidt, indien we de wereldproblemen proberen aan te pakken via de weg van de oude militaire, economische, politieke en diplomatieke oplossingen.

Er is in Europa zeker veel vooruitgang geboekt. Oorlogen tussen West Europese landen zijn vandaag de dag ondenkbaar. De afschaffing van de meeste grenscontroles, het oprichten van Europese gerechtshoven en andere belangrijke instituties en het tot stand komen van één munteenheid zijn belangrijke ontwikkelingen.

Maar veel mensen zijn het er over eens, dat de prijs die betaald moet worden om deze op eenheid gerichte beweging tot stand te brengen, onaanvaardbaar hoog is en dat de culturele en spirituele tradities, die al eeuwen lang bepalend zijn voor het wezen van Europa, ontkend en met voeten getreden worden in naam van de vooruitgang.

Zonder spirituele fundering kunnen ware vrede, universele rechten van de mens en blijvende eenheid niet bestaan. Daarom geloof ik dat de visie van ‘Eén familie onder God’ zo belangrijk is voor deze tijd. Ieder lid van de familie van naties kan en moet een unieke bijdrage leveren voor vrede.

Dit ideaal en deze visie gaan helemaal terug naar het begin van de menselijke geschiedenis. Zoals wij allemaal grote aspiraties en hoop hebben voor onze kinderen, zo heeft ook God enorme verwachtingen voor de menselijke familie. God wilde dat Zijn kinderen een gezin stichtten van ware liefde, waarachtig leven en een zuivere bloedafstammingslijn. Maar deze droom werd nooit vervuld en God heeft met smart gewacht op de komst van iemand die Zijn droom kon verwezenlijken.

Mijn vader, rev. dr. Sun Myung Moon, heeft zijn hele leven gewijd aan de verwezenlijking van dat ideaal. Voor mijn vader is de droom om ‘Eén familie onder God’ te realiseren niet zomaar de droom van één man, één vrouw of één gezin, maar de droom van de gehele mensheid en het meest van alles de droom en de toekomstvisie van God zelf.

Het ware gezinsmodel voor vrede

Waarom is het gezin de hoeksteen voor vrede? Op de eerste plaats is het gezin iets universeels. Ongeacht ras, etniciteit, nationaliteit of godsdienst, maken we zonder uitzondering allemaal deel uit van gezinnen.

Op de tweede plaats vertegenwoordigt het gezin de meest intieme menselijke relaties. We gebruiken uit het gezin afkomstige benamingen om de intimiteit van elke andere relatie uit te drukken wanneer we zeggen: “ Die persoon is net als mijn vader, als mijn moeder, mijn broer, mijn zus, mijn zoon of mijn dochter”.

Daarom is het gezin de school van liefde waar we kunnen leren om van de hele mensheid te houden in al haar rijkdom en verscheidenheid. Huwelijk en gezin zijn de meest fundamentele bouwstenen van iedere samenleving maar Groot Brittannië loopt, net als overigens de Verenigde Staten en het Europese continent, het gevaar haar meest waardevolle instituties en tradities te verliezen.

Echtscheiding en het uiteenvallen van gezinnen waren nog nooit zo aan de orde van de dag als nu. De termen ‘echtgenoot’ en ‘echtgenote’ zijn vervangen door het vrijblijvende ‘partner’. Ondertussen neemt het aantal seksueel overdraagbare ziektes hand over hand toe, zelfs onder de jongste teenagers.

Een groeiend aantal jongeren sluit zich aan bij jeugdbendes, op zoek naar liefde, erkenning en de ondersteuning waar thuis vergeefs naar gezocht wordt. Terreur uitgeoefend door jeugdbendes is het onvermijdelijke resultaat hiervan en misdaden waarbij jongeren over gaan tot vuurwapengeweld en messentrekkerij halen zelfs de internationale media.

De maatschappelijke en economische prijs die we met zijn allen betalen voor het uiteenvallen van gezinnen is angstaanjagend hoog. Jonge mensen die thuis geen liefde vinden, presteren slecht op school, zijn gemakkelijk tot drugsgebruik te verleiden en komen relatief vaak in destructieve relaties terecht.

De oplossing voor al deze problemen ligt niet in het inhuren van meer sociale werkers, het opleiden van meer politiemensen of het bouwen van meer gevangenissen. Het moet voor ons allemaal een absolute prioriteit worden om om het even welk gezin te ondersteunen en erin te investeren. We zullen ‘Eén familie onder God´realiseren, te beginnen bij één enkel gezin.

Een nieuw interreligieus vredesinitiatief

Nog een uitdaging waarmee dit land en in feite vele Europese landen te maken hebben is de opgave om de diverse religieuze en culturele tradities te integreren. Het is bemoedigend om te zien hoe veel religies en geloofsrichtingen wortel hebben geschoten op dit eiland. Toch zijn de spanningen niet uit de lucht. We zijn allemaal beducht op het gevaar van dreigend terrorisme en alle geloofsgemeenschappen hebben te maken met dezelfde moeilijkheden met hun jongeren.

Nog geen week geleden kwamen secretaris generaal van de VN, Ban Ki-Moon, president George Bush en andere internationale leiders bij elkaar in het VN hoofdkwartier in New York, om de noodzaak te bespreken van een nieuwe poging om vrede te bewerkstelligen, waarbij de verschillende wereldgodsdiensten met elkaar moeten samenwerken.

De taak om begrip tussen geloofsrichtingen te bevorderen is een belangrijke prioriteit voor onze wereld en een belangrijke doelstelling van het Global Peace Festival. De Universal Peace Federation helpt christenen, moslims en joden in het Midden Oosten om hun gedeelde erfenis van Abraham, de gemeenschappelijke bron en aartsvader van deze drie godsdiensten, opnieuw te ontdekken.

Bij vreedzame verhoudingen tussen geloofstradities gaat het er niet alleen om, dat we elkaars gebeden en rituelen tolereren. Een waarachtige ‘interfaith-ervaring’ betekent het vieren van de kernbeginselen die alle mensen met elkaar verbinden als één familie. We moeten leren van elkaars geloof en vertrouwen in God; dat is veel meer dan alleen maar geïnformeerd worden over elkaars tradities.

Voordat we onszelf christen, moslim, sikh, hindoe of jood noemen en voordat we onszelf zien als blank, zwart of Aziatisch of als Brits, Europees of Amerikaans, moeten we beseffen dat we allemaal de zonen en dochters van God zijn en leden van zijn eeuwige familie.

Bouwen aan een cultuur van dienstbaarheid

Een van de beste manieren om harmonie tussen godsdiensten te bereiken is door samen actief te worden in dienend werk, gericht op een hoger doel. Bouwen aan een cultuur van dienstbaarheid is ook een centrale doelstelling van het Global Peace Festival en van vitaal belang voor het bereiken van vrede. Het dienen van anderen is in wezen iets heel spiritueels. Het is niet iets dat we gedurende een dag, een maand of zelfs een jaar zouden moeten doen maar het moet een manier van leven worden. Zodra leven voor anderen een gewoonte wordt kunnen we de echte waarde ontdekken die God ieder mens gegeven heeft.

Wat wij wereldwijd aanmoedigen is een ‘spirit’, een mentaliteit van onbaatzuchtige actie en vreedzame samenwerking. Zowel gemeenschappen als hele naties kunnen een kwalitatief veranderingsproces ondergaan doordat mensen de visie in praktijk brengen dat ‘leven voor het welzijn van anderen’ de beste manier van leven is. Indien dit een gewoonte wordt leidt dit ook tot zelfverwerkelijking van ieder individu.

Ik zou graag willen dat Groot Brittannië en de andere Europese landen op deze pogingen voortbouwen en dat deze ‘grassroots’-beweging voor het vestigen van een cultuur van dienstbaarheid verder uitgebreid wordt. Ook zou ik graag nog één stap verder willen gaan en bereiken dat individuen (en de vrijwilligersorganisaties die zij op de been brengen) uit Europa, samen gaan werken met geestverwante partners en partnerorganisaties in de VS en andere landen waardoor een wereldomspannend vredeskorps, een Global Peace Corps,wordt gevormd.

Stelt u zich eens voor: jonge mensen uit voorheen vijandige naties die zij aan zij samen werken in een service project. Alle aanvankelijke misverstanden en achterdocht zullen verdwijnen wanneer ze samen zweten, huilen en lachen met een gemeenschappelijk doel voor ogen.

Oproep tot actie

Terwijl we het Global Peace Festival vieren, moeten we de cultuur en de tradities van Europa vernieuwen en haar dromen voor vrede naar een nieuw, wereldomvattend plan brengen via de universele visie van ‘Eén wereld onder God’ . Dit moet het hoorngeschal van onze tijd zijn! Zoals mijn vader zei in een recente vredestoespraak, is de tijd gekomen om “de door mensen gemaakte muren van ras, cultuur, religie en naties af te breken en een wereld van vrede overeenkomstig Gods vurige verlangen te vestigen”.

De kracht van één verenigde menselijke familie kan de wereldwijde conflicten en de onrust die zij teweeg gebracht hebben, bedwingen. Zij kan de strijd en de armoede in Afrika, het conflict in het Midden Oosten en de laatste resten van de Koude Oorlog op het Koreaanse schiereiland beëindigen.

Laten we ons als burgers van Europa en de wereld plechtig voornemen om de grootste aller dromen te dromen: laten we de wereld eindelijk naar vrede leiden via de visie van ‘Eén familie onder God´.

Dan zal, met de zekerheid van het licht dat de duisternis overwint, een tijdperk van vrede en voorspoed verrijzen vanuit de diepten van wantrouwen en haat. In Groot Brittannië, in heel Europa en in de uithoeken van de wereld.

Samen kunnen we de grootste aller dromen dromen! Laten we bezit nemen van deze droom en ‘Eén familie onder God´ bewerkstelligen!

Dank u wel!

Bekijk de diashow

 

Terug naar de homepage